Ο Νίκος Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στη Χώρα Τριφυλίας το
1927. Ο πατέρας του ήταν αλμπάνης στο επάγγελμα με καταγωγή από τη Βούταινα και
η μητέρα του από τους Γαργαλιάνους. Μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια
στους Γαργαλιάνους που εγκαταστάθηκε η οικογένειά του και εκεί τελείωσε το
δημοτικό. Η κήρυξη του πολέμου το 1940
τον βρήκε να φοιτά στο Γυμνάσιο Φιλιατρών, το οποίο τελείωσε κατά τη διάρκεια
της κατοχής και το 1946 πέρασε στην Σχολή υπομηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου
Πολυτεχνείου. Έζησε όλα τα δραματικά γεγονότα της κατοχής και του εμφύλιου που
διαδραματίστηκαν στην πόλη των Γαργαλιάνων και συμμετείχε στην αντίσταση μέσα
από τις γραμμές της ΕΠΟΝ.
Με πολλές
στερήσεις, αρρώστιες και αγώνα για την επιβίωση στην Αθήνα, κατόρθωσε να
αποφοιτήσει από τη Σχολή υπομηχανικών
του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1952. Υπήρξε συμφοιτητής και φίλος με τον
επί σειρά ετών πρόεδρο του ΤΕΕ Νίκο Δεσύλλα. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του
θητεία ως δόκιμος μηχανικός από όπου απολύθηκε το 1954. Αμέσως μετά
ξεκίνησε να εργάζεται ως ιδιώτης
μηχανικός στην Αθήνα, μελετώντας και κατασκευάζοντας πολυκατοικίες και κτήρια με
το σύστημα της αντιπαροχής, την εποχή της μεγάλης ανοικοδόμησης. Διατηρούσε τεχνικό
γραφείο μαζί με άλλο μηχανικό στο κέντρο της Αθήνας.
Το 1958-1960
με προτροπή του τότε Δημάρχου Γαργαλιάνων Νικολάου Σκούντζου δέχθηκε να αφήσει
το γραφείο του στην Αθήνα και να έρθει δοκιμαστικά για ένα χρόνο στους
Γαργαλιάνους ως μηχανικός συνεργαζόμενος με το Δήμο. Συναισθηματικοί λόγοι και
η αγάπη του για τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τον οδήγησαν μετά από
μερικά χρόνια να εγκατασταθεί μόνιμα στους Γαργαλιάνους και να ασκήσει το
επάγγελμα του Μηχανικού συνεργαζόμενος με τους Δήμους Φιλιατρών και Γαργαλιάνων
και παράλληλα ως ιδιώτης μηχανικός.
Κατά τη
μακρόχρονη συνεργασία του με το Δήμαρχο Γαργαλιάνων Νικόλαο Σκούντζο, μελέτησε
και επέβλεψε ως υπεύθυνος μηχανικός του Δήμου πολλά έργα που συνέβαλλαν στην
οικονομική και κοινωνική άνθιση της πόλης των Γαργαλιάνων κατά τη δεκαετία του
1960 έως και την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Τα
κυριότερα από αυτά είναι
- Η
ανέγερση του τουριστικού ξενώνα των Γαργαλιάνων και η διαμόρφωση του
περιβάλλοντος χώρου με το στηθαίο, το αλσύλλιο και τη μεταφορά της εκκλησίας του
Προφήτη Ηλία στη θέση που βρίσκεται σήμερα κατά τα έτη 1958-1960
- Η
ανέγερση της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και η κατασκευή του πάρκου με δωρεά του
Δημητρίου Μπρίσκα 1958-1960
- Η
κατασκευή του Δημοτικού σταδίου Γαργαλιάνων και των δημοτικών λουτρών το 1965
- Η
κατασκευή του Δημοτικού Βρεφονηπιακού σταθμού την ίδια περίοδο
- Η
προσθήκη καθ’ ύψος του Γυμνασίου Γαργαλιάνων
- Κατασκευή
και ασφαλτόστρωση δρόμων, ρείθρο-κράσπεδα και πεζοδρόμια στο κέντρο και σε
πολλές γειτονιές της πόλης.
- Κατασκευή
αγωγών όμβριων γύρω από την πλατεία και σε πολλά σημεία της πόλης.
- Διάνοιξη
και κατασκευή του δρόμου από τους Γαργαλιάνους για το Βρωμονέρι 1960.
- Διάνοιξη
και διαμόρφωση αγροτικών οδών. Κατασκευή των γεφυρών της Βάλτας και της
παλιαβάλτας το 1960.
- Το
αρδευτικό έργο στις πηγές στο Μάτι, όπου με ντιζελομηχανές και μέσω αγωγού το
νερό μεταφέρονταν στα Ρίκια στο ψηλότερο σημείο και από εκεί με φυσική ροή
χρησιμοποιείτο για την άρδευση των
χωραφιών.
Ο Νίκος Δημητρακόπουλος ως ιδιώτης
μηχανικός, έως το 1989 που λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να αποχωρήσει από το
επάγγελμα, μελέτησε και κατασκεύασε πλήθος, τα περισσότερα στους Γαργαλιάνους
και την ευρύτερη περιοχή από τα κτίρια που κατασκευάστηκαν από το 1960 και μετά
για να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες της αγροτικής ελληνικής οικογένειας,
που από το πλίθινο ή λιθόδμητο σπίτι με την τουαλέτα έξω, κατοικούσε στο
διώροφο με φέροντα σκελετό από μπετό.
Για πολλά χρόνια, έως τη δεκαετία του 80
ήταν ο μοναδικός μηχανικός στη περιοχή και από το 1982 και μετά που
εγκατασταθήκαμε οι νεώτεροι μηχανικοί μας μετέδιδε την εμπειρία του και τις
συμβουλές του για το επάγγελμα του μηχανικού. Προσέγγιζε τα πράγματα από την
πρακτική πλευρά δίνοντας έμφαση στο αποτέλεσμα, επειδή οι συνθήκες στις οποίες
άσκησε το επάγγελμα του μηχανικού ήταν δύσκολες οικονομικά για τον περισσότερο
κόσμο.
Ο Νίκος Δημητρακόπουλος σαν ιδιώτης
μηχανικός δεν του έτυχε να δουλέψει με τον πλούσιο που θα έφτιαχνε το ακριβό
σπίτι με όλα τα γούστα της εποχής, αλλά με το φτωχό και μέσο Γαργαλιανιώτη που
ήθελε ένα φτηνό και απλό σπίτι για να στεγάσει τα παιδιά του. Στις συναλλαγές
του και στην επαφή με τον πελάτη παρέμεινε πάντα απλός και λαϊκός χωρίς να
ξεχάσει την καταγωγή του.
Πίστευε στη συλλογική δράση και στη
δύναμη των πολλών, γι’ αυτό το 1975 με τη μεταπολίτευση, μαζί με άλλους ίδρυσαν
το Σύλλογο Νέων Γαργαλιανιωτών στον οποίο υπήρξε πρόεδρος. Το 1983 μαζί με τους
μηχανικούς της Τριφυλίας ίδρυσε το Σύλλογο Μηχανικών Ελευθέρων Επαγγελματιών με
έδρα τα Φιλιατρά, με τον οποίο έδωσαν σειρά αγώνων για επαγγελματικά θέματα που
σχετίζονταν με τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε στην πολεοδομία Τριφυλίας.
…..Όποιος συνάδελφος θέλει να γράψει κάτι για
το Νίκο Δημτρακόπουλο να μας το στείλει στο trifengineers@gmail.com για να το δημοσιεύσουμε.
Σας ευχαριστω παρα πολυ ,για τη τιμη-αφιερωμα που κανατε στο πατερα μου!
Δεν τοξερα μεχρι τωρα,δεν μου τοπε.Συγκινηθηκα ιδιαιτερα!
Με λιγες μεστες "αραδες" ,περιγραψατε ευστοχα, εργα ,ημερες και προθεσεις ,μιας ολοκληρης ζωης του "κυρ Νικου"..
Πραγματι
παντα μουλεγε για τη μεγαλη δυσκολια να πεισει το κοσμο ,να βαλει τη
τουαλετα μεσα στο σπιτι !! φοβοντουσαν ολοι οτι θα μυριζε....!
Μονο μια λεπτομερεια.Στην αθηνα εκανε οικοδομες με
"εργολαβια",γιατι δεν υπηρχαν χρηματα για αντιπαροχες !
Αγαπησε
πολυ και αγαπαει το τοπο μας ,αλλα σοβαροι λογοι υγειας, δεν του
επιτρεπουν πια να ειναι εκει. Ομως σας διαβεβαιω ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΥΣ !ειναι ¨μεινεμενος" που λεμε ..και ετσι θα μεινει οσο
υπαρχει !
Στελνω τους θερμους μου χαιρετισμους στον σημερινο προεδρο και τον αντιπροεδρο ιδιαιτερως!
Ναναι παντα αξιοι,υγιεις και "μνημονες"!
Τακης Δημητρακοπουλος του Νικολαου.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ( ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΑΝΑΣΤΑΣΤΟΠΟΥΛΟ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΑΝΤΑ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΠΑΛΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΟΙ ΥΓΕΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ,
ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΒΟΡΕΛΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ